sábado, 12 de noviembre de 2011
Poesía Nahuatl Español Miktlantekojtli
Por: Juan Hernández Ramírez
Miktlantekojtli
Ika kopalij ipokyomokomiloua
ikokolis tetl.
Momoyaua, moxolonia
ipan tlapejpechmej tlatiochiualis.
Tonatij tlajkayotl estli
tlen kakatikakatlali ameyalmej.
Itstetl tentlatekiloljmej
Tlen estli tlatekiloljmej,
kiuatania tlixiktli
tlen tlekopatl tsintlayouali.
Ax tonajlo amimili,
in tlajpotektli ajkomalakatl
mikistli ichaj.
In siyajtok auatl
tlamitlauili kisaua.
In payankaxochitl tlapetlantli
yolkayotl
iuan ipan imikilis kiuika
tlanestli tlakuelpacholi.
Axkipia tokajyotl ixatoyajtli;
itemik kiita nejnenketl
kemaj iijtiko motlapachos achtoui
ika yeuali imamal.
Mictlantecojtli
Se envuelve con humo de copal
la piedra del dolor.
Moja, se desparrama
por las paredes de la oración.
Frutos de sol la sangre
Los veneros del desierto.
Filos de obsidiana
los cuchillos de la sangre,
hoguera que arrastra
la obscuridad del recinto
Olas sin sol,
el remolino del polvo
en la casa de la muerte.
El cansado roble
ayuna la agonía de la luz.
El fulgor de la rosa
es la vida
y lleva en su muerte
los pliegues de la aurora
Las lágrimas no tienen nombre;
el peregrino mira su sueño
antes de que se cubra por dentro
con el manto de la noche.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario