sábado, 12 de noviembre de 2011

Poesía Nahuatl Español Miktlantekojtli

Por: Juan Hernández Ramírez Miktlantekojtli Ika kopalij ipokyomokomiloua ikokolis tetl. Momoyaua, moxolonia ipan tlapejpechmej tlatiochiualis. Tonatij tlajkayotl estli tlen kakatikakatlali ameyalmej. Itstetl tentlatekiloljmej Tlen estli tlatekiloljmej, kiuatania tlixiktli tlen tlekopatl tsintlayouali. Ax tonajlo amimili, in tlajpotektli ajkomalakatl mikistli ichaj. In siyajtok auatl tlamitlauili kisaua. In payankaxochitl tlapetlantli yolkayotl iuan ipan imikilis kiuika tlanestli tlakuelpacholi. Axkipia tokajyotl ixatoyajtli; itemik kiita nejnenketl kemaj iijtiko motlapachos achtoui ika yeuali imamal. Mictlantecojtli Se envuelve con humo de copal la piedra del dolor. Moja, se desparrama por las paredes de la oración. Frutos de sol la sangre Los veneros del desierto. Filos de obsidiana los cuchillos de la sangre, hoguera que arrastra la obscuridad del recinto Olas sin sol, el remolino del polvo en la casa de la muerte. El cansado roble ayuna la agonía de la luz. El fulgor de la rosa es la vida y lleva en su muerte los pliegues de la aurora Las lágrimas no tienen nombre; el peregrino mira su sueño antes de que se cubra por dentro con el manto de la noche.

No hay comentarios: